Şerefine Değil Şerefsizliğine
Mehmet Ali Acar
Tüm kağıtlar kalemler seni yazıyor artık
Şerefini değil şerefsizliğini
Yazıyorum dilim döndüğünce
Bir hayatı yok etmeni bir insanı sırtından vurmanı
Bir gençliği kül etmeni bir şerefsize varmanı
Ve daha sayamadığım onca kalitesizliğini yazıyorum
Bunları yazarken sakın ola seni arıyorum seni özlüyorum sanma. Ben sadece bana değer vereni özler, bana değer vereni severim. Sevgili...
Senin neyini özleyeyim ki şerefesizce gitmeni mi
Hayatımı dar etmenimi
Yada Gençliğimi tüketmeni mi
Söyler misin bana neyini özleyeyim
Bir zamanlar adın ben de Caneydi
Bir zamanlar tüm yollarım sanaydı
Bir zamanlar amacım sana varmaydı
Ama şimdi yüzünü bile görmeye tahammülüm yok
Nefretim senin sevginden de aşkından da daha çok
Sen artık başkasının koynunda mutluluğu yaşarken
Ben senin şerefsizliğini mısralara döküyorum
Sen çocuğunu alıp kucağına alıp sarmalarken
Ben içten içe sana lanet okuyorum
Ve Sen hayatına toz pembe bakarken
Ben tozlu dumanlı hayat yaşıyorum
Her ne kadar senden kaçsam da tüm yollarım sana çıkıyor
Çıkılan tüm yolda da şerefsizliğin kalıntıları mevcut
Beni bırakıp gitmenin, beni sırtımdan vurmanın izi var
Ama tasalanma ki sana olan nefretim, sana olan isyanım var
Ya bu ateş beni yakacak yada aşkımın ateşinde kavrulacaksın
Ya bu dertler bitecek yada derdime derman olacaksın
Bakalım ve görelim o zaman bana hak vermelerin başlayacak ..
Mehmet Ali Acar