Ömür Binğül

Sonbaharda Yalnizlik
Ömür Bingül


Yalnızlık sonbaharda zordur;
İnsanın kendini bile terkettiği,
Aynaların bile bir yabancı kesildiği...
Gönül hatıralarla avunur.

Sultan süleyman olsan kar etmez;
Ne kırk yıllık hatrı bir acı kahvenin,
Ne anan ne baban ne kardeşin,
Bir dünya ki kimseye kendini yar etmez.

Sonsuza çıkacağını sandığın yollar,
Alınlardaki çıkmaza dönüşür
Ve sendeki seni alır götürür,
Bir sel gibi akıp giden o yıllar...

Nerede eski güzelliği ömrün?
O gülen çehre nerede şimdi?
İlkbahar ne güzel mevsimdi,
Bir dilberin ilk aşkı tattırdığı gün...

Yalnızlık sonbaharda zordur;
İnsanın kendini bile terkettiği,
Aynaların bile bir yabancı kesildiği...
Gönül hatıralarla avunur,avunur,avunur...

Korkmam Ölümden
Ömür Bingül


''18.05.2006 tarihinde,saat 03:15 sularında,Yüksekova Mor Dağlar mevkii'nde,soğuk ve karlı bir gece,operasyondan önce,ay ışığında yazılmıştır...''

Korkmam ölümden.
Çelik gövdem,bükülmez bileğim;
Elimde namus bellediğim,nazlı tüfeğim.
Cehennem misali asi yüreğim,
Kanar ha kanar...

Ölsem ayrılık,ölmesem gurbet...

Korkmam ölümden.
Yarimden yadigar oyalı mendilim;
Taze karanfil kokar ellerim
Ve bir tutam saçı;oyy gözlerim,
Ağlar ha ağlar...

Sussam hıçkırık,konuşsam sessizlik...

Korkmam ölümden.
Kurumuş bir ağaçta son yaprak misali,
Titretir bedenimde aşk yorgunu kalbimi;
Katran karası geceler ki yolumu izimi,
Bağlar ha bağlar...

Beklesem hasret,kavuşsam sensizlik...


Ömür Bingül