Ali Uluraspa

Ankara


Hey gidi ankara hey!
Benide benzettin ya kendine!
Astin suratimi,resmilestirdin beni
Hey gidi ankara hey!
Benide benzettin ya kendine
Yüzümde bürokrat gülümsemesi
Içimde politik çikmazlar
Kaçinci askti tattigim aksamlarinda
Kizilay'da yürüyemeden elele
Bir gecelik duygu esnemesinde
Yalnizligimla kendimi evime attigim
Tadamadan mevsimlerini doya doya.

Kaybettim kendimi;
Herhangi bir sokagin,herhangi bir ayriminda
Geçerken ömrüm giris katlarinda
Üsüdüm,titredim;
Otuz yasima girerken bir yaz aksaminda
Bekar evlerinin soluk aydiliginda
Kötü aliskanliklar edindim
Hiçbir kiza yalan söylemedim ankara
Ama bir ebruli aksamda
Ezan seslerine karisti çigliklarim
Oyaliyormusum meger kendimi geçici heveslerle
Kirçiçekleri açiverdi yüregimde
Sen ask de buna,ben çikmaz sokak
Ankara!

Delik olan cebime koyacaktim tüm hüzünleri
Yine siirler çalip;
Sairlerin soluk nefesli kitaplarindan
Sarkilar,sarkilar düzecektim ona
Ve ankara;
Çelik renkli gecelerine dagittigim asklarimdan
Taç yapacaktim sari saçlarina
Gözlerindeki yesilden sürecektim antik yalnizligima
Ikimizinde paylasak birseyi olacakti hayatta
Anlarsin ya!sen ankara,ben ve o...
Üç kisilik bir dünya kuracaktik
Gözyaslarinin kahkahaya karistigi su dünyada;
Duygu sevinecekti
Telefon edip zeynep'e
"Evleniyormus" diyecekti

Ve çankaya'dan bir rüzgar esti
Kiskandin ya bizi!
Helal olsun sana
Su ölümlü dünyada
Kendin gibi bir dünya görmeden
Bogacaksin öyle mi kalabalik kaldirimlarinda beni?
Hüzne doyacagim öyle mi?
Senin gibi gecekondularinda
Benim gibi bozkir çocugu
Meram aksamlarinda;
Çiçeklerin nasil olgunlastigini bilirim ben
Çözmüsken tamda sifresini hayatin
Korkma ankara,korkma!
Yazilmamis bir siirin okundukça çogalan ilk kelimesinde
Akip giderken kaderimiz iki ayri yöne
Mutlak bulusacak vuslat denizinde
Ankara korkma!
Okudugu dualari anamin ikimizide kurtaracak
Hiç ummadigin birgünde
Söyle günes burcundayken sevinçlerin
Sen bana alisacaksin bende sana...
Ankara