Bilal Kayabay

Bahar Kal

sarıölümlere suskun
çıplaklığını kuşanır
yüreği yeşil ağaçlar

göçmenlerin telekleri
fısıldar gökyüzüne
songüzün gelişini
sökün eyler ucun ucun
turna sürgününde bulut
ölüyıkayıcı yağar

sel taşımadan sorumlu
kefen işlerinden kar

yeniden dirilişi
emzirmedeyken doğa
gelişsiz gidişlerin
hüznünü kimler yaşar

bahar kal bahar gönlüm
bir yerlerde pusuda
dönüşsüz bir sonbahar

-----------------------------

Ben Kendi Mavimdeyim

yelin suyla öpüştüğü
zamanlara saklıyorum
kendimi

bir damladan
denizlere varana
sular hep değişirken
bengiledim yelimi

şimdi okyanustayım
unutsun göller beni

her yakamoz
bir gülücük
bebek yanaklarından

ben uçuk mavimdeyim